Peter Paul Rubens jest jednym z najwybitniejszych malarzy flamandzkich. W dziełach Rubensa występują wszystkie cechy, które są charakterystyczne dla stylu barokowego: dążenie do oddania silnych uczuć, dynamizm, zamiłowanie do bogactwa i efektów kolorystycznych oraz światłocieniowych.
Krótka biografia
Rubens urodził się w Siegen w Westfalii 28 czerwca 1577 roku. Chłopiec przyszedł na świat w wigilię dnia świętych Piotra i Pawła, dlatego na chrzcie otrzymał imiona Peter Paul. Jan Rubens – ojciec rodziny – był katolikiem, ale podejrzewano go o sympatyzowanie z kalwinistami, dlatego zmuszony był opuścić rodzinny kraj. Po śmierci Jana matka wraz z kilkorgiem dzieci przeniosła się do Antwerpii. Paul zostaje paziem hrabiny Lalaing, szybko jednak opuszcza posadę i zostaje uczniem najpierw Tobiasa Verhaechta, a później Adama Van Noorta. Na koniec tajniki sztuki malarskiej Rubens zgłębiał u Otto Van Veena. Jego artystyczny styl kształtował się także we Włoszech. Oczarował swoimi pracami księcia Vincenzo Gonzagę, pracował dla niego kilka lat. Rubens zmarł 30 maja 1640 roku mając 62 lata. Powodem śmierci było zakażenie prawej ręki.
Wszechstronny artysta
Rubens był artystą bardzo cenionym na dworach europejskich. Miał mnóstwo zamówień, musiał więc zorganizować wielką pracownię i zatrudnić w niej wielu uczniów. Wiadomo, że kwiaty na wielu jego obrazach są dziełem Jana Bruegela, a zwierzęta Snydersa. Rubens był artystą wszechstronnym. Malował przepojone patosem wielkie sceny religijne („Podniesienie krzyża”, „Sąd ostateczny”, „Zdjęcie z krzyża”). W tym ostatnim obrazie bardzo mocno widoczne są wpływy Caravaggia. Rubens malował także sceny mitologiczne („Porwanie córek Leukipa”, „Sąd Parysa”). W dziełach tych artysta ukazał piękno ludzkiego ciała. Kobiety mają bujne kształty, mężczyźni zaś są muskularni i masywni. Rubens jest autorem także wielu portretów władców, arystokratów i swojej rodziny. Jego ulubioną modelką była druga żona Helena Fourment – pierwsza zmarła 15 lat po ślubie.
