Obecność męża jest dla większości rodzących szczególnie istotnym czynnikiem. Powoduje ona znaczne obniżenie poczucia lęku czy bezradności. Mężczyzna może, choć wcale nie musi wykonywać w trakcie porodu szereg czynności, aby poczuć, że jest przydatny.
Najważniejsze to bycie
Jednak największym jego udziałem w tym wydarzeniu może być sama obecność. Z racji faktu, że to nie „tylko”, a „aż” obecność, warto się do niej wcześniej nieco przygotować: obecność taty na sali porodowej jest ważna i godna uznania, ale musi wynikać z jego samodzielnej decyzji i chęci, jak również rzeczywistej potrzeby jego żony; trzeba mieć świadomość, że z racji odczuwania bólu i dyskomfortu (np. związanego z postępowaniem przygotowującym do porodu jak np. nacinanie krocza), jak też długotrwałej akcji porodowej, nastrój rodzącej może być mocno nadwerężony, kobieta może być zdenerwowana i podirytowana – najlepszym wyjściem będzie uszanowanie tych emocji, wyrozumiałość dla złości czy gniewu i nie branie do siebie uwag żony.
A co robić jeszcze przed porodem
Dobrze jest zastanowić się wcześniej, jak wesprzeć żonę w czasie porodu w pierwszym jego okresie, kiedy szyjka macicy dopiero się rozwiera, dobrym pomysłem jest propozycja poczytania żonie, namawianie na wspólne spacerowanie, wykonanie masażu pleców w wygodnej pozycji lub po prostu rozmowa z żoną – w tym czasie najważniejsze jest odwracanie uwagi od bólu, rozładowywanie nerwowej atmosfery i tworzenie przez męża aury spokoju, w czasie drugiego okresu („właściwego” czasu rodzenia dziecka) przyszły tata może być już mniej aktywny, zazwyczaj wynika to z potrzeby dużego skupienia kobiety na akcji porodowej, silniejszego przeżywania bólu lub z rozdrażnienia żony, wówczas mąż może ją gładzić po ramieniu lub głowie, zachęcać do dalszego wysiłku, troszczyć się o miarowe oddychanie żony; w tym okresie ważna jest otwartość na potrzeby przyszłej mamy – może ona wyrażać prośby w jakimś kierunku np. chęć napicia się czegoś, ale pojawić się też może prośba, by mąż nie trzymał jej za rękę lub nie dotykał, gdyż sprawia to ból i dostosowywanie się do potrzeb jest dla żony największą pomocą, jaką może ofiarować mąż.
