Historia nie zna drugiego tak utalentowanego człowieka, jak Leonardo da Vinci. Żyjący w czasach renesansu był nie tylko malarzem i rzeźbiarzem, ale także matematykiem, botanikiem, geologiem, inżynierem. Jest autorem najsłynniejszego w dziejach obrazu. Postać Leonarda da Vinci po dziś dzień budzi podziw i emocje.
Krótki życiorys
Leonardo da Vinci urodził się w 15 kwietnia 1452 roku niedaleko położonego w Toskanii miasteczka Anchiano. Był nieślubnym dzieckiem wieśniaczki Cateriny i prawnika Ser Piero da Vinci. Uznany przez rodzinę ojca od czwartego roku życia wychowywał się w domu dziadka w Anchiano. Jego dzieciństwo było bardzo szczęśliwe. Nie otrzymał pełnego wykształcenia, umiał jednak pisać i czytać, znał także podstawy matematyki, grekę i łacinę. W 1469 roku wyjechał do Florencji, terminował tam w pracowni malarza Andrei del Verrocchia. Pracował we Florencji i Mediolanie, kilka ostatnich lat swojego życia spędził początkowo w Rzymie, a później na zamku Cloux pod Amboise. Tam właśnie zmarł w 1519 roku.
Malarstwo Leonarda
Pracowania Andrei del Verrocchia, w której malarskiej perspektywy, technik malarskich i rzeźbienia uczył się Leonardo uważana była za jedną z najlepszych we Włoszech. Biegłości malarskiej Leonarda dowiódł już anioł, którego namalował na obrazie Verrocchia „Chrzest Chrystusa” w 1475 roku. Wkrótce Leonarda opuszcza nauczyciela i zakłada własną pracownię. Rozpoczyna pracę nad obrazem „Pokłon trzech króli”. Obraz został zamówiony do głównego ołtarza kościoła w Scopeto. Obrazy Leonardo są pełne wdzięku i subtelne. Artysta doskonale znał perspektywę, używał delikatnych kolorów, miał idealne wyczucie kompozycji. Jednym z jego arcydzieł jest „Mona Liza”- obraz, który malował przez trzy lata (1503-1506). Temu obrazowi sławą dorównuje fresk „Ostatnia wieczerza” z mediolańskiego klasztoru Santa Maria delle Grazie. Prace przy fresku rozpoczął Leonardo w 1495 roku, ukończył swoje dzieło dwa lata później. Obrazów, które wyszły spod pędzla Leonardo da Vinci jest w gruncie rzeczy niewiele.
