Stosunki polsko-niemieckie na tle X wieku

Stosunki polsko-niemieckie na tle X wieku

Wbrew opinii publicznej w okresach wczesnego średniowiecza w Polsce stosunki polsko – niemieckie były stosunkowo przyjazne. Otóż konflikty na pograniczu tych wczesnych państw dotyczyły nie rządzących elit politycznych, a jedynie marionetkowych władców danych rejonów. I tak w połowie X wieku przygraniczne konflikty o charakterze łupieskim dotyczyły margrabiego wschodniej marchii niemieckiej (Gero, Hodon) oraz plemion zachodnio – słowiańskich.

 Warto zauważyć, że proces fuzji plemion słowiańskich zamieszkujących terenu Polski dopiero cementował się.

Tak, więc incydentalne konflikty nie dotyczyły państw, a lokalnych ludności, które graniczyły ze sobą. Nie można, więc mówić o konfliktach na tle militarnym między ówczesną Polską, a Cesarstwem Narodu Niemieckiego. Wydaje się z resztą, np. na podstawie przekazów źródłowych Ibrahima ibm Jakuba (kupiecki Żyd prowadzący zapiskę wizytujący u Mieszka I), że stosunki między księciem piastowskim, a cesarzem Ottonem były stosunkowo przyjazne. Z resztą sam Mieszko I ofiarował w tym okresie cesarzowi wiele darów – Ibrahim ibn Jakub informuje o wielu kosztownościach oraz egzotycznym podarunku – wielbłądzie.

Podobne wpisy: