Czy Chrystus był jedynym mesjaszem I wieku, który stąpał po Jerozolimie i prawił swoje przesłania? Żydzi czekali od setek lat na jedynego prawdziwego namaszczonego kapłana, który wyzwoliłby ich naród spod niewoli (wcześniej Egipskiej, a w I wieku Rzymskiej). I tak tez w I wiek naszej ery był teatrem działań wielu proroków żydowskich.
Kościół katolicki od lat starał się ukryć te fakty i nie ujawnia niektórych do dziś. Otóż, dla wielu wierzących może wydawać się zaskakujące, iż sam Jan Chrzciciel był konkurentem Chrystusa w walce o pozyskanie wiernych. Ten ostatni okazał się zwycięzcą, a pierwszy przypłacił życiem za swoje poglądy. Istotna jest również rola, jaką Chrystus zamierzał odegrać w I wieku ery. Oczywistym jest faktem, iż religia łącząca nowatorskie poglądy jednoczy społeczeństwo. Taki też cel mógł mieć owy wieszcz żydowski – łatwiej manipulować i kierować ludnością zjednoczoną wspólnym kręgiem wiary.
Zjednoczony ruch społeczny mógł łatwo doprowadzić do powstania militarnego wymierzonego przeciwko okupacji rzymskiej. Niebezpodstawne jest, więc określenie – Chrystus Che Guevarą pierwszego wieku. Jednak nie on doprowadził do powstania żydowskiego mającego na celu zrzucenie okupacji rzymskiej. Stało się to niedługo po jego śmierci, gdyż w połowie II wieku.
Nijaki Szymon Bar-Kochba doprowadził do potężnego powstania militarnego, przez długi czas odnosił nawet sukcesy w walkach z Rzymianami. Znalazł w ten sposób wielu popleczników, a przez niektórych kapłanów został nawet uznany za „prawdziwego” Mesjasza mającego wyzwolić okupowane ziemie żydowskie. Powstanie jednak podupadło, a cała ludność żydowska została obciążona wielkimi sankcjami.
